Mijn pensioen: voor als ik stokoud en grijs ben...

04 Jan 2011
8

Zojuist heb ik een gesprek gehad met een pensioenadviseur. De gedachten die ik tijdens dit gesprek had zal ik maar niet delen. Maar godallemachtig. Wat is praten over je oudedagvoorziening gruwelijk saai.

Als zelfstandige moet ik mijn eigen pensioen regelen. Aangezien ik totaal geen kaas heb gegeten van dit soort dingen, heeft mijn boekhouder een pensioenadviseur ingeschakeld. Ik moest me inhouden om de afspraak niet te verzetten. Want een gesprek over mijn leven dat mogelijk plaatsvindt over dertig jaar vind ik persoonlijk niet zo spannend.

Ik ben totaal geen planner. Ik kijk hooguit een maand of twee verder. Misschien een jaar. Maar dertig jaar? Veertig? Zelfs vijftig jaar verder? Dat vind ik onvoorstelbaar. Vragen zoals: wanneer wil je stoppen met werken? Daar heb ik geen pasklaar antwoord op. Of dat nou op mijn 60ste is of op mijn 65ste. Lekker belangrijk denk ik dan. Moet ik daar nu al over nadenken?

Noem het makkelijk, nonchalant, onverschillig, onverstandig of risicovol. Sommige vrienden zijn zich zowat doodgeschrokken dat ik geen pensioenregeling heb. So what denk ik dan. Hoe ik me dan red zie ik dan wel. Als het 'meant to be' is dat ik op water en brood moet leven, dan zij het zo.

Ik leef nu en wil me vooral met nu bezighouden. Aan de andere kant is het nu misschien wel handig om iets te regelen voor straks. Voor het geval ik wèl een respectabele, oude leeftijd bereik.


Arjan Jonker  •  05-01-2011, 10:53

Vorig jaar was ik met dezelfde vraag bezig: wordt het niet eens tijd voor de een of andere regeling voor 'later'? De oplossing was eenvoudiger dan ik dacht: een spaarrekening bij mijn bank, speciaal opgezet om een soort van pensioen op te bouwen tot je 65ste. Elke maand leg ik een bedrag in, gaat automatisch, is te overzien, en ik houd het lekker dicht bij mezelf. Geen onoverzichtelijk fonds of zoiets.

En of ik tegen die tijd wil stoppen met werken? Geen idee. Eerst maar eens zien dat ik die leeftijd haal! ;)

Louise Hildebrand  •  06-01-2011, 09:39

De oplossing voor mijn situatie lijkt op die van jou. Een soort spaarregeling waarbij ik op een leeftijd die ik zelf bepaal toegang heb tot mijn geld. Kennelijk zijn er verschillende aspecten waar je als zelfstandige rekening mee moet houden. O.a. of je kinderen hebt en/of een partner met een inkomen. Aangezien ik alleenstaande ben, en dus geen verplichtingen heb, is mijn situatie erg eenvoudig. Ook kijkt de adviseur welke constructie belastingtechnisch het voordeligste is.

Joop  •  06-01-2011, 12:56

Hahaha je zou haast denken dat als jezelf zou sparen dat het nog eenvoudiger zou zijn

Louise Hildebrand  •  06-01-2011, 14:15

@Joop. Hoe bedoel je dat precies?

Joop  •  06-01-2011, 23:44

Ik bedoel dat die adviseurs het geen vertellen wat we zelf allang al weten.

Louise Hildebrand  •  08-01-2011, 09:59

@Joop. Ik heb wel wat dingen geleerd van deze adviseur. Hij vertelde dat ik in feite spaar voor later en zelf kan bepalen wanneer mijn geld beschibaar komt. Ik kan bijvoorbeeld alles vastzetten tot mijn 65ste of ik kan ervoor kiezen om eerder toegang te hebben tot een gedeelte van mijn spaargeld. Vooral praktische zaken zijn erg handig om te weten. Vooral omdat ik zelf niet het geduld heb om dit uit te zoeken.

Xiwel  •  08-01-2011, 11:55

Doet me denken aan 16 jaar terug toen ik me over liet halen voor een 15-jarig spaargeval van Amev met een gigantisch rendement van tussen 6 en 18% per jaar. Dat rendement werd dus 0,01% per jaar. Op m'n gewone spaarrekening haalde ik in dezelfde periode gemiddeld 6% per jaar.

Ik spaarde gelukkig maar een klein bedrag via dat Amev-geval. Nog niet halverwege had ik iets beters verzonnen. Ik heb me veel minder afhankelijk gemaakt van geld. Dat is ook nog eens goed voor het milieu en m'n gezondheid. Het gevolg is dat ik al ruim voor mijn pensioen gestopt ben met geldverdienen. Heb het niet meer nodig.

Ik ga er ruim op vooruit als ik 65 wordt, want de AOW is meer dan wat ik nu maandelijks nodig heb. Daarbij krijg ik dan ook nog wat pensioen voor 20 jaar in loondienst werken.

Louise Hildebrand  •  09-01-2011, 15:42

@Xiwel. Wat een bijzondere manier van dingen bekijken. De waarde van geld word in mijn ogen overschat. Natuurlijk heeft iedereen een minimaal bedrag nodig om te kunnen overleven. Het is heel vervelend als je je vaste lasten niet kunt betalen en moet bezuinigen op voedsel. Dat wens ik niemand toe. Daarnaast vind ik het prettig om zo nu en dan uit te gaan of wat leuks voor mezelf te kopen. Wat ik heb gemerkt is dat ik in tijden dat ik veel meer verdiende ook meer uitgaf. Waren die uitgaven zinvol? In veel gevallen niet. Ik werd er ook nonchalanter door en keek nauwelijks of ik op bepaalde dingen kon besparen.

Reageer op dit artikel