Tuurlijk. Tot op zekere hoogte zijn ze interessant. Maar komen ze te dichtbij, dan creëren we zo snel mogelijk afstand. Alsof andersdenkenden de macht hebben om ons te besmetten met hun ideeën, gedachtegang en gedrag. Dat is bedreigend. Want stel je toch eens voor dat onze eigen denkwereld, inclusief al onze zekerheden, als een kaartenhuis in elkaar stort?

Zo geldt dat ook voor mensen met een psychiatrische aandoening. We kijken maar al te graag naar RTL4- of SBS6-programma's waarin dat soort zieltjes op de voet worden gevolgd. We vinden ze bij voorbaat sneu. Begrijpen niks van hun aandoening, maar vinden het maar al te leuk om hun leed via de camera te volgen.

Waarom? Omdat we ons daardoor beter voelen. ZIJ hebben leed dat WIJ niet hebben. Leidt het kijken naar dit soort programma's tot meer begrip, een ontkrachting van vooroordelen? Welnee. Wij mensen zijn zo arrogant om te denken dat wij het toch beter weten. Neem als voorbeeld mensen met een binge eating disorder, een psychiatrische ziekte die door weinig mensen serieus wordt genomen. Buitenstaanders concluderen, zo wijs als ze zijn, dat binge eaters zelf voor hun leed hebben gekozen. Of meiden met een eetstoornis die wel ziek, maar niet uitgemergeld zijn. Hun probleem valt toch best mee?

Meer weten over de vooroordelen die mensen met een eetstoornis in de praktijk tegenkomen? Lees dan het artikel Zolang je niet uitgemergeld bent valt het allemaal mee.