Hoi Louise, allereerst wil ik je bedanken voor de leuke en intressante stukjes die op je website schrijft... het is fantatisch om eens een andere kijk op de dingen des levens te lezen.

[Ontopic]
Echte mensen komen veel verder en worden meer gerespecteerd!
Tenminsten door de mensen die ook zo zijn... de rest verstopt zich achter hun masker, bang om zoals je zelf al zegt hun kwetsbaarheden te tonen of hun echte IK te laten zien. De laatste jaren is er geen plaats meer voor deze menselijkheid helaas... de wereld is zakelijk geworden. (Conclusie van een hele lange dronken discussie avond..)

Zelf ben ik (te) lang een perfectionist geweest. Iedereen vond wat ik deed prachtig en ik deed vooral m'n best om anderen en mezelf niet af te vallen. Dus deed ik dingen vaak in 1x goed en goed doordacht. Als mensen (bazen) mij ophemelden qua volmaaktheid, dan hemelde ik dat net zo hard af met het argument dat ik ook mijn fouten heb. Maar ook omdat ik geen zin had in onnodige druk om altijd maar uitstekend te functioneren.

Een jaar of 20 terug heb ik bedacht dat ik dom in de weer was en heb ik m'n gedrag wat aangepast. Allereerst kwam ik er achter dat perfectionisme eng en fout is. Perfectionisme was wat Duitsland en Japan in WOII in het gemeen hadden. Maar ik zorgde er onbedoeld ook mee dat anderen minder goed mee kunnen komen en afhaken, omdat ik het toch wel beter kon.

Ik heb dus leren accepteren dat een ander het op zijn manier ook kan en dan maar wat minder snel. Bij mij (en waarschijnlijk de meeste perfectionisten) hoorde dat ik alles pas vertelde als het goed afgerond was. Dus niet halverwege met halve troep komen. Nu weet ik dat anderen de kans moeten krijgen om mee te gaan in het ontwikkelen van iets. Dus nu deel ik wel halverwege informatie, waarvan ik weet dat die nog niet helemaal goed kan zijn.

Ach, en heel veel maakt niets uit. Of het rechtsom, linksom, onderdoor of overheen gaat. Vaak kom je na een tijdje op hetzelfde punt uit.

Al eerder had ik ook een bedacht waarom ik mindere momenten had. Dat had/heeft alles te maken met bioritme, wat te koppelen is aan de maan die het weer/luchtdruk beïnvloed. Bioritme is dan ook een stuk wetenschappelijker dan astrologie, waar ik in het geheel niets mee heb. Het komt er op neer dat je door invloeden van buitenaf minder goed slaapt. Vervolgens wil je de dag daarop goed presteren, maar lukt dat niet. Fout-op-fout-stapelen is een bekend gevolg. En om het allemaal goed te krijgen ga je 's avonds te laat door met als gevolg dat je de volgende ochtend nog minder scherp bent.

Aan die maan-omgang en het weer is weinig te veranderen, maar aan een goede nachtrust is veel te doen. Dus als ik een mindere periode aan voelde komen of als ik wist dat de volgende dag belangrijke beslissingen gingen vallen, dan zorgde ik er voor dat ik de nacht daarvoor goed sliep. Kortom een uitstekend middel om lekker perfectionistisch en volmaakt door te blijven gaan. :-)

Beetje laat, maar nog bedankt voor jullie reacties. Reacties inspireren mij weer tot nieuwe blogs. Ook al reageer ik soms niet, of pas laat ;-)