Gelukkig blijf ik, ondanks een hoop strakke deadlines redelijk goed overeind. Daar doe ik ook mijn best voor. Ik probeer acht uur slaap per nacht te pakken, lekker te ontbijten en te koken voor mezelf en vooral tijdens mijn lesgeefactiviteiten de broodnodige mentale rust te pakken. Heel af en toe raak ik in paniek: te veel hooi op m'n vork, het schijnt mijn valkuil te zijn. Ik vind alles leuk: een boekje schrijven over virtuele leeromgevingen, als journalist een congres bezoeken, in de avonduren lesgeven of vrienden bezoeken, in het weekend een coaching- en counselingopleiding volgen...

Vandaag hoorde ik nog een bijzondere opmerking: 'Volgens mij ben je adhd.' Als ik iets niet ben is dat het wel! Toch is het interessant om na te gaan waarom mensen dat denken. Is het echt zo veel wat ik doe of valt het best allemaal mee?