Relaties. Ik raak er maar niet over uitgeschreven. Juist wanneer het minder goed gaat of als er een conflict dreigt wordt het spannend. Een enorme kans om jezelf en de ander beter te leren kennen! Plotseling komen er allerlei behoeftes kijken. Behoeftes worden eisen. Als je dit niet doet, dan... De machtstrijd is begonnen en de balans wordt nauwkeurig opgemaakt. Rekeninghouden met elkaar is prima. Maar waar ligt eigenlijk de grens?
Ik zie het vaak om me heen en heb het zelf ook meegemaakt. Je wilt dingen niet zeggen of doen uit angst om de ander te kwetsen. Of dat nou je partner is, een goede vriendin of een collega. De waarheid is soms pijnlijk en er staat veel op het spel. Grootst mogelijk verlies: de relatie, vriendschap, goede werksfeer of eigenwaarde. Hoe meer angst je hebt, hoe spastischer je je gaat gedragen. Je focust op de eerste plaats niet meer op je eigen behoefte, maar op de behoefte van de ander. Hoe kun je ervoor zorgen dat de ander blij is en gelukkig? Of, als je gaat voor de assertieve aanpak, hoe kun je aanvallen zodat je niet zelf wordt afgewezen?
Zijn er meerdere mensen in het spel dan wordt het helemaal ingewikkeld. Social media zoals Facebook en Hyves zijn prachtige bronnen om conflicten aan te wakkeren. Vooral in liefdesrelaties! Niet alleen zijn geschreven woorden makkelijk verkeerd te interpreteren, wat er gezegd en geschreven wordt heb je niet altijd in de hand. Een dubieus prikbordbericht, een reactie waar je grote vraagtekens bij zet, een zeer aanwezige vrouw die blijft rondspoken op het profiel van je kersverse partner...
Het zorgt voor angsten en onzekerheden. En de ander moet ervoor zorgen dat jij je niet angstig voelt. Die ander moet je geruststellen. 'Nee hoor, er is niks aan de hand.' 'Maak je geen zorgen, we hebben geen gevoelens meer voor elkaar.' 'Als je nu weggaat dan houd je niet meer van me.' Rekeninghouden met wordt zorgen voor. Zorgen voor veiligheid. Je bent niet meer veilig op jezelf, je hebt een ouder gevonden. Een ouder die moet voorkomen dat jij onzeker wordt.
Rekening houden met elkaar heeft alleen zin als je beiden toegevoegde waarde ziet in de relatie. Als verliefdheid plaats maakt voor houden van en ook dat zakt weg naar het cliché 'ik houd van je zoals ik van mijn broer houd', dan is er weinig reden meer om bij elkaar te blijven en dus om rekening te houden met elkaar.
En nog een reden om er niet al te zwaar in te zitten: geniet van wat er op je pad komt. Time waits for no-one.
Als je naarmate je ouder wordt je angsten zouden weg zakken zou niemand zich echt meer zorgen maken lijkt me.
ik zou wel zeggen dat naarmate je ouder wordt je meer bewuster wordt van je angsten, wat je angst kan versterken of verzwakken, net hoe je wil blijven denken daarover.
Met relaties zie ik dat net zo, je gaat er voor of blijft staan en dat is wat ik veel zie.
Ik doe het zelf ook ben best angstig voor relaties aan gaan of andere dingen onder nemen.
Maar daar ga ik gewoon verandering in brengen en ik zie wel.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
Laatste Reacties
Weblog Archief
-
Het is weer eens zo'n dag...
18-10-2010 -
Wie is beter: de Vlaming of Nederlander?
02-10-2007 -
Onbegrijpelijke vakjargon doorgronden
06-04-2007 -
Geven, geven en nog eens geven
26-03-2010 -
Blog 4: hebben Les Mills trainers een groot ego?
15-03-2017 -
Besmet door enthousiasme
24-04-2008
Maar de vergelijking met een ouder vind ik wel heel treffend. Is het dát dan wat diep van binnen altijd blijven zoeken? Een ouder, die voor je zorgt. Die je onzekerheden wegneemt oftewel, die je de bevestiging geeft, waar je zo'n behoefte aan hebt. Misschien is dat het wel, waarom ik zo graag iemand naast me wil hebben. Weer mooie stof tot nadenken, dank je wel :-)