Vanochtend las ik het februarinummer van Creatie en in een artikel werd een fotograaf gevraagd naar zijn ultieme doel. Hij antwoordde: "Gelukkig worden en internationaal doorbreken."
Ergens vind ik zijn antwoord een tikkeltje treurig. Vooral het stukje 'ik wil gelukkig worden' doet me denken aan tijden waarin ik zelf naarstig op zoek was naar het ultieme geluk. Ik moest en zou dit geluk vinden, al moest ik er de hele wereld voor afreizen. Jaren heb ik geprobeerd dit ultieme geluk te vinden om er vervolgens achter te komen dat je geluk in eerste instantie niet buiten jezelf moet zoeken, maar vooral in jezelf.
En nee, zo zweverig is deze boodschap niet. Geluk is in mijn ogen niets meer of minder dan een momentopname waarop je extra blij bent met jezelf, je omgeving en de dingen die je doet. Kijk ik naar mezelf, dan ben ik over het algemeen best happy met mijn leven. Ik heb een leuke relatie, familie en vrienden met wie ik leuke dingen doe en werk dat me boeit. Af en toe ervaar ik piekjes van geluk. Het zonnetje dat lekker schijnt, een bijzonder goed gesprek, een heerlijke wandeling met de hond, een super work-out op de sportschool, maar ook het schrijven van een tekst waarin ik helemaal in opga.
En natuurlijk heb ik ook weleens dipmomenten. Dat is heel normaal. Door me af en toe ontzettend rot te voelen kan ik me op andere momenten juist ontzettend happy voelen. Keywords in dit verhaal zijn balans, perspectief en bereidheid tot verandering. Voel je je niet happy met je jezelf of je situatie? Doe er dan wat aan! Verander je perspectief of de waarde die je aan (relatief onbelangrijke) dingen hangt. Zorg er in ieder geval voor dat je niet blijft hangen in dat ontevreden gevoel en onthoud: uiteindelijk ben jij diegene die verantwoordelijk is voor je eigen geluk!