Het voelt alsof ik in een trein zit die niet kan stoppen. En misschien nog interessanter: die ik niet wil stoppen. Alles wat ik doe vind ik leuk. Toch moet ik nu eerlijk naar mezelf zijn. Mijn grens is bereikt want mijn tijd is gewoonweg op!

Hoe kan ik die trein een tussenstop laten maken zodat ik bij kan tanken? De oplossing is simpel en bestaat uit drie letters: NEE. NEE, ik kan op dit moment helaas geen extra opdracht meer aannemen. NEE, vanavond invallen voor de les van 19.30 uur gaat niet lukken. NEE, ik kan de teksten niet morgen klaar hebben als ik ze vandaag krijg aangeleverd. En NEE, het lukt niet om deze week nog af te spreken.

Ja, ik ben zelfstandig, maar dat betekent niet dat ik al mijn avonden en het weekend opoffer om te werken. Hoe leuk ik de opdracht ook vind. Dus heb ik besloten om eens extra lief voor mezelf te zijn door een ticket te boeken naar een ver vakantieoord. Even geen opdrachten, geen lessen en alleen tijd voor mezelf. Ik kan bijna niet wachten!