Van financieel arme mensen tot rijke mensen. Ze komen allemaal bij hem over de vloer. En zijn ze vanwege een ernstige ziekte te beroerd om naar de zaak te komen dan komt hij, zo vanzelfsprekend als dat voor hem is, bij de mensen thuis. In die vijftig jaar is hij nooit een dag ziek geweest en is hij altijd met plezier naar zijn werk gegaan. Hij heeft drie vergrijzingen meegemaakt. Mensen zijn gekomen en gegaan. De buurt heeft hij qua woningen zien groeien, als iemand een praatje wil maken, dan staat zijn deur altijd open. Kapper is eigenlijk te summier geformuleerd. Hij is spil van de buurt, bemiddelt tussen mensen en brengt ze dichter bij elkaar.

Van dit soort mensen krijg ik inspiratie. Het zijn mensen die met 'kleine' dingen grote dingen bereiken. Ze raken het leven van verschillende mensen, maken hun dag mooier en fijner. Hoe mooi zou de wereld eruit zien als meer mensen deze betrokkenheid bij alles wat ze doen voelen?