Leeg, eenzaam, down. Er zijn nauwelijks woorden te vinden die beschrijven hoe ik me voel. Ik dacht dat het meeviel, maar mijn klap kwam kennelijk wat later. Dinsdag begon het gesnotter. Ik bedacht allemaal redenen om mijn gevoel te verklaren, maar de enige echte reden is de Megakwartaal-dip. De dip die praktisch elke bevlogen nationaal Les Mills trainer voelt en nauwelijks aan een ander kan uitleggen.
Iedereen vraagt hoe het was. Ja, geweldig zoals ik maandag al schreef, maar geweldig is niet het woord. Sterker nog, mijn gevoel is niet in een woord te vangen. Zelfs niet in twee of drie. Niet eens in een paar alinea's. Op dit moment merk ik hoe moeilijk het is om een gevoel te beschrijven. Een gevoel dat niet iedereen kent.
Hoe goedbedoeld andere mensen ook vertellen dat ze je begrijpen. Het klopt niet. Pas als je het meemaakt voel je mee. Dan pas begrijp je waar ik over praat. De uppers, de downers, de vibe, het eenheidsgevoel, de passie, de spanning, de opgelatenheid, de opgefoktheid, de ervaringen, de contacten met iedereen.
Sterker nog. Ik begreep het onderlinge gemail van trainers vorig jaar niet. Wat overdreven. Hoe sentimenteel. Ik had die vibe niet. Ik voelde die dip niet. Waarschijnlijk omdat ik me nog niet verbonden voelde met de tribe zoals ik me nu voel. Hetzelfde gevoel had ik ook na Athene. Toen ik thuis kwam kreeg ik even later mijn familie op bezoek. Heel fijn en gezellig, maar toch voelde ik me zielsalleen.
Ook dit gaat over. Net zoals elke emotie overgaat als je die toelaat.
Ik begrijp je gevoel wel. Ik vond het een geweldige ervaring en heb bij thuiskomst alleen maar gerateld en ik geloof dat ze niet helemaal begrepen waarom ik zo enthousiast was. Dus ik kan me helemaal voorstellen dat jij een unieke ervaring hebt gehad met ook nog 3 geweldige internationale trainers.
Ik zat wel een beetje op een roze wolk, omdat jij (jij muts) me hebt voorgesteld aan Dr. Dave. Ik vond het een beetje een genante vertoning, maar tegelijkertijd ook weer heel leuk.
Ik ben heel af en toe in de buurt van Alkmaar, en bedacht dat ik dan misschien eens een les bij jou kan komen volgen.
Zie je, ik blijf 'kletsen' over mijn passie, pfff, nu ga ik stoppen hoor.
Snotter er maar lekker alles uit, liefs, Ansj
@Angelique. Fijn dat je zo geweldig hebt genoten! Ennuh. Dr. Dave is ook maar een mens van vlees en bloed. Echt waar! ;-) En natuurlijk kun je altijd een les bij me komen volgen. Dat kan in Alkmaar of in Heerhugowaard.
Trouwens, ik ben alweer terug in de realiteit getrokken ;-) Morgen dag 1 van een Bodybalance-opleiding!
Laatste Reacties
Weblog Archief
-
Centering Pregnancy: mijn ervaring
19-11-2017 -
Als instructeur ben je vooral coach
09-03-2007 -
Saaie tekstdoos?
05-09-2007 -
Energievreters
29-06-2009 -
Zen-vrouw met stormachtige binnenwereld
02-11-2016 -
Talent voor uitstellen
23-07-2010