Hoe ervaren je ook bent, iedereen kan leren. Of dat nou van een ervaren trainer is of van een trainer die net komt kijken. Zolang je openstaat voor de mening en feedback van een ander stap je uit je comfortzone en verleg je je eigen grenzen. Dat is mijn grote les van de afgelopen twee dagen tijdens een teambuidingsweekend van Les Mills.
Als pas gedoopte Bodybalancetrainer kan ik niet opboksen tegen de ervaring en kennis van trainers die al jaren bij de Les Mills familie horen. Dat moet ik ook niet willen, want dat is een strijd die ik niet ga winnen. Toch hoeft dat niet te betekenen dat mijn rol minder waardevol is. Sterker nog, het kan ook mijn kracht zijn. Ik kijk met frisse blik naar alles en waarschijnlijk motiveer ik andere, meer ervaren trainers om scherp te blijven.
Kijken naar elkaars presentatietechnieken stond op dag 2 op de agenda. En, eerlijk is eerlijk. Ik zag er tegenop. Dingen doen waar ik (nog) niet vaardig in ben maakt me onzeker. Opdracht was om een kwartaalworkshop voor te bereiden en te geven, iets wat ik nog nooit heb gedaan. Tja, en dan begint het gekakel in m'n hoofd. Ik hoor negatieve stemmetjes die me de stuipen op het lijf jagen. Straks bak je er niks van, je gaat struikelen over je woorden, of nog erger, ze vinden dat je niet trainerwaardig bent.
Negatieve stemmetjes belemmeren mensen om te groeien. Om te groeien heb je namelijk zo nu en dan anderen nodig. Anderen die je confronteren met je vaardigheden, je uitstraling of je gedrag. Helemaal als je wilt weten hoe je overkomt en of jouw boodschap wel duidelijk is. Het vereist een mindset. Van een Ik word gewezen op mijn zwakte naar Ik zie een kans om nóg beter te worden in de dingen die ik doe. En is dat niet iets wat iedereen wil?
Laatste Reacties
Weblog Archief
-
Vage afspraak
20-11-2007 -
Respect
23-02-2010 -
Interview voor Radio 538 in Evers Staat Op
16-02-2016 -
Schone schijn. Imago is alles
27-03-2013 -
Hoge verwachtingen van vrouwen en mama's
06-07-2018 -
Crisis-moe
16-04-2009
Maar al vrij snel heb ik een andere kijk ontwikkeld. Ik doe m'n best en meer kan ik van mezelf niet verwachten. Als het vervolgens alsnog fout gaat, dan denk ik al snel: 'Het is gebeurd, ik kan er niets meer aan veranderen.' en 'Volgende keer beter.'
Zelf heb ik overigens veel dingen gedaan waar nog geen lessen voor waren. Zodra dat er wel was had ik die les niet meer nodig, omdat ik het werk al opgeleverd had. Het betrof dan voor industriële soft- en hardware. Ik heb toen ook geleerd om niet vooraf te leren. Veel van de nieuwe technieken waren al gesneuveld voordat ze gekocht konden worden en dan had je mooi voor niets geleerd.