'Je bent geen generalist, je bent multi talented', zei dame X. Wow, klinkt dat even goed in de oren! A multi talented woman. Geloofde ik er zelf maar in. Dan had ik veel minder twijfels.
Multi talented. Het woord blijft door m'n hoofd spoken, maar strookt niet met mijn eigen beleving. Tuurlijk, ik kan aardig tekstschrijven. Luisteren gaat me ook prima af. En ja, deelnemers zijn tevreden met mijn groepslessen, maar om nou te zeggen dat ik 'talent' heb voor al deze gebieden? Nee, ik heb liever geen sticker met de term arrogant op m'n voorhoofd.
Laatst las ik het volgende:
'Denk niet dat je alles weet.
Kijk naar de natuur en verblijf in het oneindige.
Reis openlijk over onbekende wegen
Wees alles wat je bent en maak er geen vertoning van
Wees tevreden, blijf leeg en leer de beginnersgeest vol te houden.'
Feit blijft dat ik op werkgebied enigszins onrustig ben. Een leuke uitdaging om daar het fijne van te weten...
Ik denk dat arrogantie een negatieve attitude is, gericht op je omgeving.
En dat is, denk ik, iets anders dan een positieve attitude naar jezelf toe.
Ik denk dat dame X misschien bedoeld heeft, dat je jezelf niet zou hoeven devalueren, door te denken dat je nergens echt talent voor hebt. Misschien zou je meer innerlijke rust kunnnen vinden door te accepteren wie je nu bent en waar je nu staat, en daar uberhaupt niet over te oordelen.
En wat betreft passie; beschouw je leven als een groot avontuur, waarin je ontdekt wie je bent, door te luisteren naar de wijsheid van je ziel en je te laten inspireren door wat je tegenkomt. Verheug je in de vrijheid en de spanning van het niet-weten, en vertrouw op de wijsheid van de onzekerheid, die je in staat stelt je zekerheid te vinden. Misschien heb je wel meerdere passies!