Monstertjes van drogisten, oude halfvolle pakjes met papieren zakdoekjes, make-up die ik één keer heb gebruikt, dopjes van weet ik veel wat, kleding die ik al jaren niet gedragen heb, polissen van jaren terug, oude tijdschriften die ik misschien nog wil lezen... Als ik naar mijn eigen gedrag kijk moet ik ontzettend lachen. Al jaren roep ik dat ik moet opruimen. Of beter gezegd: wil opruimen. Maar op de een of andere manier komt het er niet van.

De inspiratie is er op tijden wel. De energie ook, maar als het moment daadwerkelijk daar is om actie te ondernemen, dan verzin ik bewust of onbewust iets om de klus uit te stellen. En van uitstel komt afstel.

Concreet en vooral SMART doelen stellen leer ik mijn deelnemers. Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden. Voor anderen weet ik het fantastisch te brengen. Voor anderen werkt het ook echt. Maar voor mezelf... Weten en doen zijn twee totaal verschillende dingen. Dus vind ik dat ik echt aan de bak moet. Ik ga SMART mijn huis opruimen. Kamer voor kamer. Daar. Het staat officieel online. Ik kan er niet meer onderuit. Ik moet aan de bak. Mijn instelling voor de komende maanden wordt weggooien. Wordt vervolgd...