Veetransport

Die tweede bos bloemen was vast niet de bedoeling, maar het gaf me wèl een extra blij gevoel wat het 'veetransport' van die ochtend (en de dag ervoor) weer helemaal goed maakte. Aangezien ik nooit zo vroeg ergens hoef te zijn betrad ik een voor mij 'nieuwe' wereld. De wereld van de schoolgaande, studerende en werkende klasse die massaal rond negen uur ergens wordt verwacht. Natuurlijk heb ik ook weleens afspraken, maar die plan ik bij voorkeur nooit zo vroeg, juist om deze hectiek uit de weg te gaan.

De trein van 7.54 uur richting Amsterdam valt qua drukte nog mee, maar op het metrostation is er tegen 09.35 uur geen ontkomen aan. Zodra een metro wordt gespot verplaatst de menigte zich ofwel naar links, danwel naar rechts. De mensen die uitstappen krijgen nèt genoeg ruimte om uit te stappen waarna het persen kan beginnen. Wat een tolerantievermogen hebben mensen op dat moment! Persoonlijke zones worden overschreden door mensen die je nog nooit in je leven hebt gezien. Heb je een goede neus, dan kun je voor onaangename verrassingen komen te staan. Je ruikt precies wie zich heeft gedoucht en wie zo uit z'n bed is gerold (vooral dat laatste is erg onplezierig kan ik je vertellen).

De afgelopen dagen zijn voorbij gevlogen. Het leuke van deze opdracht is dat de werkzaamheden vooral van journalistieke aard zijn. Aangezien ik normaalgesproken vaker opdrachten uitvoer op commercieel gebied, vind ik dat wel prettig. Daarnaast duik ik nu in de wereld van de overheidscommunicatie, een sector die erg stoffig overkomt, maar spannender is dan ik dacht! Ik zal me de komende maanden dus best vermaken. Dat veetransport neem ik dan maar voor lief.