Iedereen met hartzeer heeft er last van of last van gehad. Opnieuw je hart openstellen voor nieuwe mogelijkheden, situaties en mensen. Niemand wil zich onzeker voelen, gekwetst of te min. Maar is dat überhaupt aan de ander om te bepalen?
Je laat je oog vallen op die fantastische man of vrouw. Wat een geweldig mooi mens! Zijn de gevoelens wederzijds, dan slaat je hart over van geluk. Je loopt op wolken, bent de hele dag in een soort van roes, hebt een enorme smile op je gezicht en moet de hele dag aan die persoon denken. Niets of niemand kan je negatief raken. Je voelt je sterker en krachtiger dan ooit.
Zijn de gevoelens niet wederzijds dan ben je minder blij. Allerlei gedachten doemen op: ben ik niet leuk, slim, mooi, intelligent, grappig, lief, attent of whatever genoeg. Nog steeds moet je de hele dag aan die persoon denken, maar voel je je bedrukt, eenzaam, afgewezen en gekwetst.
Iedereen wil liever scenario 1 dan 2. Logisch. In scenario 1 voel je meer geluk, in scenario 2 voel je minder geluk. Toch is verliefdheid een vreemd verschijnsel. In beide gevallen blijf je dezelfde persoon, maar hoe je je voelt of jezelf bekijkt is afhankelijk van diegene op wie je verliefd bent. Van een redelijk stabiel en evenwichtig persoon word je plotseling een speelbal van de mening en de gevoelens van de ander!
Dus is het een enorme uitdaging om jouw gevoel van eigenwaarde los te koppelen van de goedkeuring van de ander. Niet alleen in prille liefdes, maar ook in langdurige relaties. Vraag jezelf zo nu en dan eens goed af: hoe afhankelijk ben ik nou eigenlijk?!
Niemand kan mij kwetsen, dat is mijn taak. (Byron Katie)
En toch vallen de meeste mensen die visueel of auditief zijn ingesteld toch niet op het innerlijk van de persoon waar ze gevoelens voor hebben.
Het is daarom ook niet gek dat aardige lieve mensen, die het beste met de ander voor hebben aan de kant staan, simpel weg om dat mensen het niet willen zien.
En anders kun je jezelf altijd afvragen van alle mensen waar je gevoelens voor hebt of gehad..... was het, het uiterlijk of het innerlijk?
De meeste mensen zijn toch niet hun zelf als ze verliefd worden dus dat antwoord is snel beantwoord :D
Ik neem aan dat je deze persoon al wel een tijdje kende voor dat je dat voelde voor die persoon of niet?
Maar goed, dit is mijn visie en het is wat verdordt maar als ik aan iemand moet gaan bewijzen dat ik een fijne persoonlijkheid heb, terwijl andere er niks voor hoeven te doen, en hun partner als crap behandelen.
Ben ik gauw klaar, of wel èèn grote vleeskeuring.
En verliefdheid in een adem noemen met vleeskeuring...tja dat lijkt me de verliefdheid voorbij...
Laatste Reacties
Weblog Archief
-
Mijn moeder is overleden. Mama, ik zal je missen
26-09-2017 -
Pittige column
05-06-2007 -
Internetcowboy stuurt brulbrief over flutkunde
12-12-2007 -
In welke speeltuin speel jij graag?
19-01-2011 -
Vluggertje
22-09-2008 -
Crisis-moe
16-04-2009
verliefdheid is niets meer dan een vleeskeuring, waar de ene naast de ander bereid nuchter wakker te willen worden tot de dag aan breekt van: "ow jij weer?"