Mentaal fit en sterk: JIJ bepaalt.
16| 04| 08

Vrouw nog zeker een eeuw gediscrimineerd

Rubriek: Ondernemer • 

'Er is nog veel werk aan de winkel. Nog steeds is er sprake van loondiscriminatie', zo las ik vanochtend in de Metro. Intrigerend. Natuurlijk is het geen nieuws dat vrouwen in vergelijking tot mannen voor hetzelfde werk nog steeds minder geld krijgen. Belangrijkste vraag is: hoe komt dat?

Zijn het de managers die denken: jij bent vrouw dus jij krijgt voor hetzelfde werk minder betaald? Of zijn het de vrouwen die braaf hun mond houden terwijl hun mannelijke collega's een flinke opslag eisen?

Ik herinner me een gesprek met m'n moeder die destijds ruim vijftien jaar bij een baas werkte. Altijd kwam ze op tijd, deed ze haar werk en viel ze in voor collega's. Een vetbelegde boterham kon ze nauwelijks van het loon kopen dus vroeg ik haar op een dag of ze zelf nooit om loonsverhoging had gevraagd.

'Natuurlijk niet', antwoordde ze. 'Dat hoor ik niet te vragen. Daar moet mijn chef voor zorgen.' Inmiddels is ze gepensioneerd. Overbodig om te zeggen dat ze die loonsverhoging nooit heeft ontvangen...

In onze maatschappij moet je voor jezelf opkomen. Vraag je niks, dan krijg je niks. Het is naïef om te denken dat een (gemiddelde) manager zelf met een loonsverhoging komt (hoewel dat natuurlijk wel ideaal zou zijn). Waarom zouden ze? Ze hebben wel andere dingen aan hun hoofd. Targets halen bijvoorbeeld. Of kosten verlagen. Een loonsverhoging past niet zo goed in dit plaatje. En daar zijn vrouwen de dupe van. Juist omdat ze zo lief en braaf zijn opgevoed.

Vrouwen moeten meer tanden laten zien. Hun kwaliteiten tonen. Voor hetzelfde werk minder betaald krijgen is ronduit belachelijk. Maar wil je daar verandering in brengen, dan moet je wel voor jezelf opkomen. Helaas, het is niet anders. Liever een kenau met hetzelfde salaris, dan een braverik die met minder genoegen neemt.

7 Reacties Stuur dit bericht door
 

Witlof • 16-04-2008, 21:03
Alsof geld gelukkig maakt, financiele prikkels ebben heel snel weg. Doe liever je ding met passie en maak je druk om je vrouwelijk college die je nekt dreigt af te bijten omdat je boven het veld uitsteekt.
Louise Hildebrand • 17-04-2008, 12:40
Als het goed is laat die vrouwelijke collega niet zozeer haar tanden aan collega's zien, maar aan haar leidinggevende. En natuurlijk, geld maakt niet gelukkig, maar kan wel als frustrerend worden ervaren als een collega naast je precies hetzelfde werk doet (en misschien wel minder), maar een stuk meer verdiend. Ik vond het als tiener al gek, sta ik naast iemand in te pakken aan een lopende band, krijgt diegene minstens het dubbele uitbetaald. Alleen maar omdat die ander ouder is!
Witlof • 17-04-2008, 20:53
Volgens mij heet dat nijd.
Louise Hildebrand • 18-04-2008, 08:28
Misschien wel. Wat ik met dit voorbeeld wil zeggen is dat verschillen in loon onnodige onrust kan scheppen. Als twee mensen, ongeacht leeftijd of sekse, even productief zijn, kwalitatief dezelfde producten afleveren en even lang in dienst zijn horen ze in mijn ogen hetzelfde te verdienen.
Xiwel (man) • 18-04-2008, 11:42
Ik weet er niet van dat vrouwen in de 10 bedrijven waar ik gewerkt heb minder betaald kregen. Al die bedrijven hadden een CAO waar geen sexe-onderscheid in te vinden was. Hoofdzakelijk hing het loon vast aan de opleiding en functie (en maar een heel klien beetje aan het functioneren).

Dat vrouwen het vertikken om bepaalde opleidingen te volgen is een probleem. In de techniek is vrijwel geen vrouw te vinden, behalve als secretaresse of P&O'er/HRM'er. In die laatste functie bepalen ze zelfs voor een groot deel het beloningsysteem.

Wat me wel opviel was dat vrouwen meer hun mond houden. Iets waar een aantal mannen ook zeker last van heeft. Mijn collega's klaagden ook dat ik te weinig verdiende voor hetzelfde werk. Ik vond loon niet zo belangrijk, vooral omdat met een beetje meer nettoloon veel meer van je verwacht wordt aangezien het bruttoloonverschil (en dus de bedrijfskosten) stukken groter is (zijn). Met mijn 50% lagere brutoloon (= 20% lagere nettoloon) had ik dan ook veel meer vrijheid.

Bij vrouwen komt nog altijd het gezin om de hoek kijken. In veel gevallen blijven vrouwen hierdoor in deeltijd werken. Als je in een bedrijf op wilt klimmen is deeltijd een enorm minpunt, geldt ook voor mannen. Maar ook krijgen kinderen meer prioriteit bij moeders dan bij vaders. Dus een ziek kind is een zieke werkneemster en niet een zieke werknemer.
Reiziger • 19-04-2008, 09:59
Eens met Xiwel. Ik heb nog nooit gehoord van vrouwen met cao-loon die voor hetzelfde werk minder krijgen dan de mannen, dus het is me een raadsel waar dat onderzoek op gebaseerd is. Ik word ook wel een beetje moe van dat soort vakbondsgeneuzel. Als vrouwen dezelfde ambities hebben en dezelfde tijd kunnen steken in het waarmaken van die ambities (en vaak zit daar het probleem) krijgen ze evenveel kansen. In ons bedrijf giert het van de vrouwen in commerciële topfuncties. Een van onze twee directeuren is een vrouw.
Louise Hildebrand • 21-04-2008, 08:43
Mijn laatste werkgever werkte niet met een cao. Ik heb gemerkt dat je juist dán (man of vrouw) je mond moet opendoen wil je wat bereiken, in mijn geval loonsverhoging. Ik vond mijn werk leuk, maar omdat ik structureel werkdagen maakte van 60 tot 70 uur tegen een relatief erg laag loon raakte ik gedemotiveerd. Om die reden 'eiste' ik loonsverhoging (in dat bedrijf heerste de mentaliteit dat overwerken normaal was). Uiteindelijk kreeg ik - na een lange discussie - wat ik wilde, maar werd de overige werknemers de volgende dag verteld dat loonsverhoging er niet in zat.

Reageer op dit artikel
Naam: E-mail: * Website:
Reactie:
*   Bij de eerste keer reageren wordt er een e-mail naar je gestuurd
     ter bevestiging van je reactie.
Onthoud mijn gegevens
Stuur e-mailnotificatie nieuwe reacties.

Vanzelfsprekend zijn er een paar gedragsregels betreffende de inhoud van je reacties.