Wat doe ik in godsnaam aan?

Niet weten wat je moet kiezen en dan moeten afgaan op hoe een website overkomt?! Ik zou zeggen: denk eerst na over hoe JIJ wilt overkomen! Ten slotte heb je een creatief beroep en bestempelt men jou als zodanig.... OK, met verf bespatte kleren is wel erg letterlijk.
Als je er netjes en presentabel uitziet (ik denk dan altijd aan een directiesecretaresse-stijl) in je eigen smaak kleren, zodat je jezelf kunt blijven en je natuurlijk kunt gedragen omdat je niet na hoeft te denken of je wel goed overkomt, dan zit het wel goed. Kun je je fijn concentreren op de reden van het gesprek :-)

De website is niet geheel bepalend voor wat ik draag, maar kan wel doorslaggevend zijn wanneer het bijvoorbeeld gaat om de vraag wel of geen colbert (het gaat dus meer om de vraag: ga ik 'all the way netjes' of alleen 'netjes', waarbij ik me overigens in beide gevallen oké voel). Daarnaast heb ik misschien wel een creatief beroep, maar wil ik mezelf en mijn diensten natuurlijk wel verkopen (tenminste, als de opdracht me aanspreekt). Om dat te bereiken houd ik rekening met de gangbare dresscode. Kom je om in het werk of ben je inmiddels een BN'er, dan is het een ander verhaal. Dan kun je bij wijze van spreken aantrekken wat je wil.

Je reactie brengt me wel op de volgende vraag: hoe creatief is het beroep van tekstschrijver eigenlijk en hoe creatief kun je in dit vak met je kleding omgaan? Als (commerciële) tekstschrijver heb ik vooral te maken met de visie van een bedrijf en vragen op gebied van marketing en communicatie. In mijn beleving kan een fotograaf of journalist bijvoorbeeld veel meer 'maken' dan een tekstschrijver. Nu heb ik niet de behoefte om me extreem te kleden, maar zou een tekstschrijver zichzelf dan alsnog goed kunnen verkopen denk je?

Zelf heb ik er in GB mee te maken gehad. Een grote Britse klant (de enige die staal maakt in dat land) had een dresscode: 'pak, wit overhemd en stropdas'. Dingen waar ik een pesthekel aan heb. Ik heb mijn baas dan ook laten betalen voor die onzin. Hun kantoor was zo vreselijk heet (25 graden) dat iedereen in de vergadering meteen het jasje uitdeed en de strop los (af mocht schijnbaar niet). Ook lekker vies al dat gezweet in die nylon shirts en stropdassen die in geen jaren bij een stomerij geweest zijn.

Voor mij was dat dus mooi de laatste keer. De strop hangt naast de neusringen die ik ook niet ga dragen als ik bij een Afrikaans bedrijf op bezoek ga. Met gepast kleden is niets mis, maar het gaat nog altijd om de inhoud en niet de verpakking. Een beetje aanpassen is okay maar je hoeft geen kameleon te zijn. Sterker nog, als de verpakking te mooi is ga ik twifelen of dat niet tot doel heeft om een gebrek aan inhoud moet verdoezelen.

Daarbij wil een klant ook weten hoe jij in het leven sta en dan kan je maar beter jezelf zijn. Zeker als je verder wilt met een klant en niet jarenlang een façade op wilt houden.

Ik moest ook bar lachen om de voorzitter van dat gezelschap met zijn gouden manchetknopen waar hij de hele tijd aan frummelde (zodat we die maar goed zagen). Het was ver voor de tijd van Pim, maar anders had ik me oorsgesteld dat vast ie vast elke dag 2 van die identieke keffertjes uitlaat als deel van zijn 'image'. :-)

Ik ben zeker met je eens dat je geen al te mooie verpakking moet laten zien. Dat verlegt inderdaad de aandacht van de inhoud naar de buitenkant. Maar, dat is natuurlijk iets anders dan rekeninghouden met de gangbare dresscode. Daarmee zeg je in feite dat je deze dresscode (en dus het bedrijf) respecteert.

En ja, natuurlijk zijn er mensen die met hun kleding op een overdreven manier indruk willen maken. Gouden manchetknopen, mantelpakken, designerkleding en -tassen... Persoonlijk heb ik er niks mee. Waarschijnlijk had ik ook flink gegniffeld als ik naast je aan de bar zat. :-)