Ondernemer, zelfstandige, freelancer, zzp'er. Eigenlijk is het allemaal één pot nat. Je staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, moet zelf je belastingen en premies afstaan en als je niet uitkijkt ben je gedoemd om op je oude dag met een AOW'tje rond te komen.
Ik kom veel mensen tegen die graag als zelfstandige willen beginnen. Ze hebben de mooiste plannen, maar hebben verschillende angsten en twijfels. Ze zijn onzeker over hun capaciteiten, weten niet waar ze moeten beginnen, denken dat hun grote droom in duigen valt of veronderstellen dat ze niet bijzonder genoeg zijn om in deze moeilijke tijden te slagen.
Het resultaat: de stap naar ondernemerschap wordt niet gezet. Het blijft bij dromen en denken. Voor 'doen' is geen ruimte meer. Terwijl doen juist zo belangrijk is! En ja, ik kan je verzekeren dat je nog een hoop beren op de weg tegenkomt, maar eerste stap is verder kijken dan je angsten en twijfels. Begin gewoon ergens!
Natuurlijk heb ik makkelijk praten. Ik ben al een paar jaar bezig en zit niet werkeloos thuis. En ja, ik heb één groot voordeel: mijn investeringen als ondernemer zijn laag tot nihil dus loop ik relatief weinig risico. Toch merk ik dat mensen zelfs die stap naar ondernemerschap te groot vinden. En dat terwijl een inschrijving bij de Kamer van Koophandel zo is gepiept. Is dà t het verschil met een 'echte' ondernemer?
Als je moeite hebt om je eigen grenzen te bewaken, kan een baas/manager inderdaad erg handig zijn. Maar, daar heb ik wel een kanttekening bij: de baas moet te veel hooi op de vork bij werknemers wel opmerken. Dat vereist eens scherp observatievermogen, aangezien mensen die kans lopen op een burn-out meestal geen klagers zijn en dus lange tijd grensoverschrijdend kunnen functioneren...
Laatste Reacties
Weblog Archief
-
Nooit goed genoeg
21-03-2013 -
Happy single (slot)
27-05-2010 -
Moederziel alleen op vakantie
01-05-2010 -
Werk, gebroken nachten en de mama-rol. 4,5 maand later.
03-04-2018 -
Inspiratie, tips en quotes op social media
09-12-2013 -
Gatver, wat een rotdag! Wat nu?
12-12-2011
Zelf heb ik het nooit overwogen, maar ik heb ook nooit overwogen om een loondienster te zijn. In de tijd dat ik werkte is me wel opgevallen dat ik volledig ongeschikt ben als zelfstandinge en ook als baas of manager. De reden is dat ik te zelfstandig ben. Kan dus alles zelf en wil anderen niet belasten. Gevolg is dat ik na een tijdje alles zelf doe en mezelf dus uitwoon. Dan is het wel handig om bazente hebben die me afremden.