Zijn netwerkers gladjanussen?

Nee, zo'n doordacht persoon wilde ik absoluut niet worden. Ik wilde op een normale manier aan opdrachten komen. Maar wat is normaal? Als ondernemer moet je toch brood op de plank krijgen en dat betekent dat je jezelf en je diensten moet verkopen. Iedereen met wie je in contact komt kan dus een potentiële klant zijn. Of kan indirect zorgen voor een opdracht. Ben ik als ondernemer nou gedoemd om bij elk contact een dubbele agenda te gebruiken?

Gelukkig werkt het niet zo. Althans, niet bij mij. Praat ik met een onbekend persoon, bijvoorbeeld op de sportschool, dan denk ik niet meteen aan business. Misschien maakt mij dat geen ondernemer in hart en nieren, maar het is niet de manier waarop ik mijn diensten wil verkopen. Dat hoeft ook niet. Kijk ik namelijk naar de betekenis van netwerken, dan heb ik een hele tijd een verkeerd beeld gehad van deze term. Het betekent wat anders dan elk contact aangrijpen om je diensten te verkopen. Het gaat ook zeker niet om vluchtige gesprekken of een stapel visitekaartjes van mensen die je een keer hebt ontmoet. Een kwalitatief hoogwaardig netwerk is juist gebaseerd op goede relaties.

En een goede relatie, die ontstaat niet zomaar. Daar moet je wel wat voor doen. Netwerken betekent dus per definitie dat er sprake is van tweerichtingsverkeer. Of het nou gaat om kennis, informatie of een tip. Netwerken is geven en nemen. En is gebaseerd op wederzijds vertrouwen. Is die er niet, dan zullen geen van beide partijen (langdurig!) de vruchten ervan plukken...