Als ik ergens een hekel aan heb dan zijn het wanbetalers. Niet zozeer diegenen die wel willen betalen (maar om welke reden dan ook niet kunnen betalen). Nee, het gaat om de groep zuinige krenten die, ook al is een dienst naar behoren uitgevoerd, vinden dat ze niet hoeven te betalen.
Gelukkig heb ik er nooit direct mee te maken gehad. Helaas heb ik er nu wel mee te maken, indirect dan. Een opdrachtgever die ik heb doorgeschoven speelt een spelletje met de journaliste die de opdracht heeft overgenomen. De opdrachtgever is geen bestaande klant van me, dus kan ik hem er niet zelf op aanspreken. Dat zou raar zijn en ergens vind ik het ook niet mijn probleem. Toch voel ik me wel enigszins verantwoordelijk. Ik heb verder geen binding met de opdrachtgever, want ik heb alleen het eerste gesprek gevoerd. Wat is dat toch dat ik nu alsnog kopzorgen heb over een opdracht die ik heb doorgeschoven?!