In een vorige mama-blog schreef ik het al. Wat gaat de tijd toch snel! Zo loop je rond met een dikke buik en zo stapt je kindje vrolijk de kamer rond en is ze officieel een dreumes.

Emily is namelijk 1 jaar oud. 14 maanden oud om precies te zijn. Ze loopt apetrots rond, kijkt helder de wereld in en brabbelt er vrolijk op los. Nog steeds geniet ik elke dag van haar. Wat is ze toch een heerlijk meisje!

Afvallen. Stoppen met roken. Sporten. Het zijn bekende goede voornemens. Grote kans dat mensen in februari/maart toch weer kilo's aankomen, opnieuw beginnen met roken of de rest van het jaar sponsor zijn van hun sportschool. Waarom mislukken goede voornemens? En hoe kun je dit voorkomen?

Sinds oktober 2019 geef ik les bij Body Style, een sportschool waar ik met open armen werd ontvangen. Inmiddels leer ik steeds meer leden kennen en raken de lessen BBB (Buik, Benen, Billen) en Body Balance steeds voller. Daarnaast heb ik er een nieuwe opdracht bijgekregen: ondersteunen bij de marketing en externe communicatie.

Basisschoolleerlingen die extra volgers kopen om erbij te horen. Ouders die volgers kopen om de populariteit van hun kind te vergroten. Zeggen dat je leven in duigen valt als Instagram wegvalt. Na het zien van de documentaire #followme van de VPRO ben ik me nog meer bewust van de keerzijde van sociale media. Want hoe gezond is het als Instagram jouw leven gaat bepalen?

Iedereen wil gelukkig zijn. De manier waarop we dit geluk zoeken verschilt van mens tot mens. Niet iedereen slaagt hierin. In deze serie van blogs ga ik dieper op dit onderwerp in. Hierbij gebruik ik mijn persoonlijke ervaring en mijn praktijkervaring als psycholoog, trainer en coach. Blog 10 gaat over leven in het nu. Een hippe uitspraak en voor sommige mensen wat zweverig. Maar toch draagt leven in het nu bij tot meer geluk. Wat houdt dat precies in, leven in het nu. Waarom draagt dat bij tot meer geluk? En hoe doe je dat?

12 september 2017. De dag dat mijn moeder is overleden. Het is nu bijna een jaar later en er zijn genoeg momenten dat ik nog steeds niet kan geloven dat ze dood is. Dit afgelopen jaar is best intens geweest. Hoogzwanger mijn moeder verliezen, mijn leven weer oppakken, wennen aan een nieuwe situatie met een kind. Achteraf gezien heb ik mijn situatie misschien wat onderschat.

Nog steeds ben ik elke dag blij als ik mijn dochtertje Emily zie. Van een kleine ukkepuk is ze al echt een klein meisje geworden dat nieuwsgierig de wereld verkent. Ze is vrolijk, tevreden en erg beweeglijk. Ze wil alles pakken en vooral alles in haar mond stoppen. En wat vind ik het toch snel gaan allemaal!

Mannen vallen op jongere vrouwen. Vrouwen vallen op oudere mannen. Dit vinden we niet gek. Toch zie ik steeds meer het tegenovergestelde. Vrouwen die een relatie krijgen met een veel jongere man. Dit hoeft geen probleem te zijn. Of toch wel?