Als ik denk aan een inspirerende leidinggevende, dan denk ik aan mijn eerste 'echte' baan. Mijn baan als hoofd- en eindredacteur bij Vives, een vaktijdschrift voor onderwijs en ict. Raoul Meijers, mijn baas, was zo inspirerend en motiverend dat hij iedereen binnen het bedrijf een stapje harder liet lopen, zonder dat hij daarom specifiek hoefde te vragen.

Als manager of eigenaar van een organisatie kun je je weleens eenzaam of buitengesloten voelen. Nooit zul je alle roddels horen, wordt er ècht vrijuit met je gepraat of wordt je voor de volle 100% in je team opgenomen.

Soms blader ik weleens in huis-aan-huisbladen en bekijk ik de advertenties. Gewoon uit nieuwsgierigheid of uit verveling. Gisteren viel mijn oog op een bijzondere advertentie.

Op de sportschool waar ik wekelijks lesgeef is me vooral één ding opgevallen: veel mensen die lid worden haken na een tijd af en komen, ondanks het feit dat ze aan een abonnement vastzitten, nooit meer terug. Waar ligt dat nou aan?

Wat doe je met een collega die zich voornamelijk egocentrisch gedraagt? Iemand die altijd een 'ja maar'-antwoord heeft, probleemloos de slachtofferrol op zich neemt en onwetenden met een staaltje acteerkunst voor de gek houdt.

Vorige week schreef ik een bericht over de workshop management en persoonlijkheid en het ontwikkelingsprofiel. Speciaal voor diegenen die iets meer over dit profiel willen weten, deze week een aantal persoonlijke getinte berichten.

Gisteren was ik heel de dag op RINO Noord-Holland. Reden: de workshop management en persoonlijkheid waarin het ontwikkelingsprofiel prominent aan bod kwam. Dit profiel onderscheidt tien niveaus van menselijk functioneren en kan ingezet tijdens een coachingstraject.

Wie is er tegenwoordig niet mee bezig? Afvallen, diëten en vooral lekker in je vel zitten. Ook ik heb me jarenlang hiermee bezig gehouden. Tot het obsessieve en ongezonde aan toe. Inmiddels hou ik me niet meer met diëten bezig. Ik eet gezond en zondig met mate. En dat voelt een stuk relaxter dan jaren geleden.