Vandaag moet ik denken aan een Oosters verhaal. In dit verhaal bezoekt een reiziger een dorp. Deze reiziger vraagt aan een vrouw die langs de weg zit het volgende: "Wat voor soort mensen wonen er in dit dorp?"
Waarop de vrouw antwoordt: "Hoe zijn de mensen uit uw eigen dorp?"
"O, die zijn verschrikkelijk", klaagt de reiziger. "Het dorp bestaat uit leugenaars, oplichters en onbenullen. Niet een ervan is te vertrouwen. Het is onmogelijk om vrienden daar te maken en ik ben blij dat ik er weg ben!"
"De mensen in dit dorp zijn precies hetzelfde", vertelt de oude vrouw.
Een tijdje later wordt de oude vrouw door een tweede reiziger aangesproken die exact dezelfde vraag stelt: "Wat voor soort mensen wonen er in dit dorp?"
Opnieuw vraagt de oude vrouw: "Hoe zijn de mensen uit uw eigen dorp?"
"Oh, die zijn geweldig", antwoordt de tweede reiziger. "Het zijn allemaal vriendelijke, goede, eerlijke en hardwerkende mensen. Het is een voorrecht om er gewoond te hebben en ik vind het verschrikkelijk dat ik weg moest gaan."
"U zult zien dat de mensen in dit dorp precies hetzelfde zijn."
(Oosterse wijsheid voor de Westerse mens, Victor M. Parachin)
Dit verhaal wordt in het Oosten verteld om te laten zien hoe mensen hun denkbeelden en hun karakter projecteren op de omgeving. Je neemt altijd jezelf mee, waar je ook naartoe gaat. Wil je lekkerder in je vel zitten, onderzoek dan je eigen gedachtes, overtuigingen en denkbeelden. Jij bent met jouw houding verantwoordelijk voor je eigen geluk. Daar kan geen auto, huis, stad, baan, relatie of miljoen tegenop.
Toch zijn al die dingen om je denkbeeld op je omgeving te veranderen heel moeilijk te veranderen.
voornamelijk omdat al die overtuigingen waar we zo gehecht aan zijn niet makkelijk is om los te laten.