'Praktisch. Veilige sfeer. Goed verhaal.' Wat een fijne feedback kreeg ik gisteren na de workshop Mentaal Fit op een voortgezet onderwijsinstelling. De leukste feedback ooit was toch wel: 'geen gezweefteef'. Al jaren ben ik bezig om het onderwerp mentale fitheid laagdrempelig, duidelijk, hip en niet-zweverig over te brengen. Inmiddels doe ik dat via 6 concrete pijlers:
Ik ben ze vaak genoeg in de spreekkamer tegengekomen. Mensen die vooral erg goed voor anderen kunnen zorgen, maar niet voor zichzelf. Met als gevolg stress, onrust of burn-out gerelateerde klachten. Zichzelf overbelasten doen mensen natuurlijk niet expres. Het sluipt erin. Vanwege een hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Extra werk dat gedaan moet worden. Of een druk gezin waarvoor gezorgd moet worden. Goed voor jezelf zorgen is dan extra belangrijk. Maar waarom is dat zo moeilijk? En hoe kun je ervoor zorgen dat je niet ziek wordt door je werk, gezin, vrienden of andere verplichtingen?
Ik kan me het gesprek met de jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau nog goed herinneren. Emily was 2 jaar, nog een peuter. Volgens de jeugdverpleegkundige kon Emily nog niet goed genoeg met 2 woorden praten. Ik kreeg als advies: "Misschien kunt u wat vaker een boekje met haar lezen? Dat is goed voor haar ontwikkeling." Ik was lichtelijk geïrriteerd. De prestatiemaatschappij begint tegenwoordig steeds vroeger.
Iedereen wil gelukkig zijn. De manier waarop we dit geluk zoeken verschilt van mens tot mens. Niet iedereen slaagt hierin. In deze serie van blogs ga ik dieper op dit onderwerp in. Hierbij gebruik ik mijn persoonlijke ervaring en mijn praktijkervaring als psycholoog, trainer en coach. Blog 11 gaat over tijd voor jezelf nemen. Waarom is dat soms zo lastig? En welke onderliggende redenen zie ik in mijn praktijk?
Onlangs sprak ik een HR-manager over het ziekteverzuim binnen haar bedrijf. "Ons ziekteverzuim is best hoog. Wat mij opvalt is dat medewerkers die omvallen vaak jonge ouders zijn. Normaalgesproken kunnen onze medewerkers het werk goed aan. Maar met een jong kind niet meer."
Iedereen wil gelukkig zijn. De manier waarop we dit geluk zoeken verschilt van mens tot mens. Niet iedereen slaagt hierin. In deze serie van blogs ga ik dieper op dit onderwerp in. Hierbij gebruik ik mijn persoonlijke ervaring en mijn praktijkervaring als psycholoog, trainer en coach. Blog 10 gaat over leven in het nu. Een hippe uitspraak en voor sommige mensen wat zweverig. Maar toch draagt leven in het nu bij tot meer geluk. Wat houdt dat precies in, leven in het nu. Waarom draagt dat bij tot meer geluk? En hoe doe je dat?
Het huishouden. Zorgen voor de kinderen. Dingen organiseren en regelen. Werken. Aandacht geven aan je partner. Tijd besteden aan je vrienden. En oh ja. Eigenlijk moet je ook tijd inplannen voor jezelf. Als mama heb je een hoop dingen te doen. Dingen die perfect afgehandeld moeten worden.
Iedereen wil gelukkig zijn. De manier waarop we dit geluk nastreven verschilt van mens tot mens. Niet iedereen slaagt hierin. In deze serie van blogs ga ik dieper op dit onderwerp in. Hierbij gebruik ik mijn praktijkervaring en kennis als psycholoog en coach. Blog 8 gaat over serieus en kritisch zijn. Dit kunnen mooie eigenschappen zijn, behalve als je erin doorschiet.
Iedereen wil gelukkig zijn. De manier waarop we dit geluk nastreven verschilt van mens tot mens. Niet iedereen slaagt hierin. In deze serie van blogs ga ik dieper op dit onderwerp in. Hierbij gebruik ik mijn praktijkervaring en kennis als psycholoog, trainer en coach. Blog 7 gaat over onze maatschappij. Druk zijn is hip. Maar zorgt dat wel voor meer geluk?
Iedereen wil gelukkig zijn. De manier waarop we dit geluk nastreven verschilt van mens tot mens. Niet iedereen slaagt hierin. In deze serie van blogs ga ik dieper op dit onderwerp in. Hierbij gebruik ik mijn persoonlijke ervaring en mijn praktijkervaring als psycholoog, trainer en coach. Heb jij ideeën voor een onderwerp? Stuur gerust een e-mail naar info@louisehildebrand.nl. Misschien kan ik er een blog over schrijven. Blog 4 gaat over de druk om altijd gelukkig te zijn. Is dat wel realistisch? En maakt deze druk ons juist niet ongelukkig?
Vorige week bekeek ik de documentaire The minimalists en keek ik wat rond op nieuwssites. Ik kan niet anders zeggen dan het volgende. Een hoop succesvolle mensen in het westen zijn de weg kwijt en ongelukkig. We zijn geobsedeerd door imago, spullen, status, social media en het vervullen van al onze (materialistische) dromen. Tegelijkertijd worden we verscheurd door twijfel, keuzestress, ontevredenheid en een innerlijke leegte.
Het lijkt vreemd. Niet weten wat je gelukkig maakt. Toch kom ik het vaak in mijn praktijk tegen.En zelf heb ik ook jaren hiermee geworsteld in mijn zoektocht naar geluk. Of simpeler gezegd. Ik was op zoek naar dingen die mij blij maakten. Of dingen die ik leuk vond om te doen. Gek genoeg wist ik het niet. Want ik was veel te druk met de MOET-dingen.
De 38-jarige Wendy Vogels runt sinds 2011 Spa Huys in Oss, een welnessbedrijf waar klanten onder andere via lichaamsbehandelingen en yogalessen kunnen onthaasten, uitrusten en genieten. Vorig jaar november heeft Wendy Spa Huys voor kids geopend. Een unieke plek waar jongens en meisjes als prinsen en prinsessen worden behandeld. Naast twee bedrijven heeft Wendy ook een partner en een dochtertje van 1.
In deze uitzending van Mentaal Fit en Gezond praat ik met Wendy over de balans tussen werk en privé, vooroordelen over werkende moeders en natuurlijk mentale gezondheid.
Vandaag las ik een interessant artikel. De helft van vakantiegangers heeft tijdens vakantie contact met zijn werk. Wetenschappelijk onderbouwd of niet. Ik vind het een opmerkelijk resultaat. Wat drijft mensen om tijdens hun vakantie via de mail of telefonisch contact te houden met zijn werk? En, word je daar nou echt blij van?
'Ik hoor al jaren hetzelfde van mensen om me heen. Dat ze het druk hebben en dat ze moe zijn. Ik snap niet waarom ze er niks aan doen.' Vanochtend na de yogales bij Achmea Oss sprak ik met enkele dames over van alles en nog wat. Daar rolde ook deze interessante vraag uit. Want inderdaad. Waarom doen mensen niks als ze signalen van hun lijf krijgen dat er iets aan de hand is?
'Je bent moe hè?', vraagt m'n vriendin terwijl ze haar tas inpakt, klaar om weg te gaan. 'Nee, hoor', zeg ik enigszins verrast. 'Valt mee. Maaruh, ga je naar huis?' Vriendin: 'Ja, ik dacht je bent moe, dus is het misschien beter dat ik ga?' Ik: 'O, dat zou ik jammer vinden. Ik vind het wel gezellig!'