Laatst gaf iemand mij feedback. "Ik resoneerde niet met jouw laatste blog. Je vertelde dat je ons mee zou nemen in jouw eigen proces, maar eigenlijk gaf je tips. Ik zou liever meer over jouw persoonlijke zoektocht willen lezen."

"Heb je nog een tip voor me?", vroeg ik een cliënt, nadat ons traject was afgerond. "Ja, dat heb ik. Dat je yoga eerder in de behandeling introduceert. Pas toen we samen yoga gingen doen en ik op dat gebied huiswerk kreeg, voelde ik vooruitgang. Ik had nooit gedacht dat yoga in combinatie met gesprekken zoveel zou opleveren. Bedankt daarvoor!"

Inmiddels werk ik ruim 2 maanden bij HumanCapitalCare.  En ik kan niet anders zeggen: ik ben blij met de stap die ik heb genomen.

Juli 2005. De maand en het jaar waarin ik officieel als zzp'er begon. Ruim 14 jaar later besluit ik om in loondienst te gaan. Wat een enorme verandering. En wat heb ik er zin in!

20 mei wordt Emily officieel een peuter. Het afgelopen anderhalf jaar dacht ik nog vaak: goh, wat is ze toch een gemakkelijk, rustig, vrolijk en lief meisje. Alle verhalen over stress en irritatie tijdens het moederschap, daar herken ik me nauwelijks in. Zo denk ik nu: de rust is over. Emily zoekt grenzen op en ik moet heel bewust zijn in mijn gedrag en de dingen die ik zeg.

In een vorige mama-blog schreef ik het al. Wat gaat de tijd toch snel! Zo loop je rond met een dikke buik en zo stapt je kindje vrolijk de kamer rond en is ze officieel een dreumes.

Emily is namelijk 1 jaar oud. 14 maanden oud om precies te zijn. Ze loopt apetrots rond, kijkt helder de wereld in en brabbelt er vrolijk op los. Nog steeds geniet ik elke dag van haar. Wat is ze toch een heerlijk meisje!