Gek van je eigen gedachten
Nee. Het is niet hip om toe te geven dat je gek wordt van je eigen gedachten. Ze vliegen alle kanten op. De ene gedachte is nog niet weg, of de volgende gedachte staat voor de deur. Ze achtervolgen en stalken je. Het liefste schreeuwen ze om aandacht als het jou niet uitkomt. Als je lekker wilt gaan slapen bijvoorbeeld.
'Ik snap niet hoe jij dat doet. Je hebt een man, een kind van 6 jaar, werkt als docent gezondheid, hebt een eigen bedrijf en volgt meerdere opleidingen. Hoe doe jij dat?'
'Money is numbers and numbers never end. If it takes money to be happy, your search for happiness will never end.' - Bob Marley
Ik heb veel mensen in de spreekkamer gehad die volgens de maatschappij welvarend zijn en alles hebben. Ze zijn gezond, hebben misschien een gezin, een mooi huis, een leuke baan, veel geld of een succesvol bedrijf. Toch zijn ze niet gelukkig. Hoe kan dat? Omdat deze mensen niet mentaal fit zijn. Ze zijn onzeker of accepteren zichzelf niet. Ze doen dingen die niet bij ze passen. Ze hebben niet geleerd om de dingen te waarderen die ze hebben. Ze hebben last van negatieve gedachten. Ze zijn werkverslaafd. Of ze hebben in de illusie geloofd dat het standaard en perfecte plaatje van 'huisje, boompje, beestje' de garantie is voor een gelukkig gevoel. Maar dat is niet waar.
Jij bent de ideale ouder. Als je kind problemen heeft met vriendjes of vriendinnetjes, dan los jij die op. Problemen in de klas? Jij gaat zo snel mogelijk naar school voor een gesprek met de docent. Vindt je kind een sollicitatiegesprek spannend? Je gaat gewoon mee. Natuurlijk houd je niet zijn of haar hand vast, dat zou uiteraard te ver gaan. En ach, die inschrijving voor de hogeschool, die regel jij wel. Dan wordt het tenminste gedaan.
'Hoe kun je ziekmakende stress onderscheiden van goede, activerende stress, de stress die mensen gefocust en scherp houdt?', vroeg een hbo-docent tijdens een Navigating Stress Expeditie workshop die ik gaf.
Ik zie veel mensen om me heen die vooral erg druk bezig zijn met hun leven. Hun to-do-lijst. Studie. Werk. Kinderen. Het huishouden. Hun sociale leven. Oh ja, er moet ook nog tijd voor jezelf worden ingepland. Er moeten veel ballen hoog worden gehouden. De boog staat kortom altijd gespannen. Tijd voor niks doen, écht ontspannen of herstellen, die is er niet of weinig.
Mentaal fit en gezond zijn: dat is een manier van leven, een commitment aan jezelf. Die duurt niet een week. Die duurt de rest van je leven. En ja, het is te trainen of te versterken, als je maar weet HOE.
In een wereld waarin de ratrace naar succes en materiële welvaart vaak de boventoon voert, lijkt het idee van het combineren van ambitie met spiritualiteit tegenstrijdig. Toch denk ik dat deze twee aspecten best te combineren zijn. Sterker nog: hoe spiritueler je bent, hoe meer succes je zult behalen. In dit blog vind je 10 tips om jouw zakelijke kant te combineren met jouw ZEN- en zingeving kant.
2024. Hét jaar om het anders te doen. Beter. Gezonder. Rustiger. Inmiddels heb ik al veel goede voornemens in mijn omgeving gehoord zoals: 'En nu ga ik echt afvallen, gezonder eten, meer sporten, beter op m'n geld letten, meer zelfliefde geven, minder hard werken of een betere werk-privébalans houden.' Vaak blijft het bij niet-concrete uitspraken waardoor de kans op succes klein is. Wil jij ook dat jouw voornemen mislukt? Volg dan deze 8 tips. Succes gegarandeerd.
Van single naar relatie, naar samenwonen, naar trouwen, scheiden, daten en opnieuw samenwonen plus dochtertje. Het leven. Het is nooit voor 100% te voorspellen. Waarbij kerst 9 van de 10 keer nooit een periode is geweest wat ik leuk vond. Van verplichte sociale uitjes, tot 'het moet gezellig zijn' tot overdreven jezelf volproppen. Kerst is vooral een periode waarin je geconfronteerd wordt met jouw ideaalbeelden en of jouw huidige situatie daaraan voldoet.
De maand december vind ik een goede maand om intensiever dan gebruikelijk te reflecteren op het leven. Stel jezelf de volgende vragen:
In de pauze van de workshop Authentiek Krachtig die ik een paar weken geleden gaf, stelde een van de deelnemers mij de vraag of ik wel ECHT gelukkig was. Om eerlijk te zijn had ik deze vraag niet verwacht. Eerder in de workshop had ik al verteld over mijn zoektocht naar geluk. Nadat ik op mijn dieptepunt mijn mindset had veranderd, werd mijn ongelukkige periode mijn drijfveer en passie om andere mensen op mentaal gebied verder te helpen.
Mentaal leed van mensen die ruimer bij kas zitten of die maatschappelijk gezien succesvol zijn. Misschien is het wel een taboe.
Ik herinner me nog goed mijn eerste meditatiemoment, helemaal aan het einde van een Bodybalance-les. Twintig jaar geleden lag ik daar op de grond, zwaar gefrustreerd. "Wat doe ik hier?" vroeg ik me af. "In 10 minuten kan ik zoveel dingen DOEN!" Yoga en meditatie leken me toen saai en tijdverspilling.
Oké. Misschien heb ik als voormalig arbodienst-psycholoog een wat vertekend beeld van werkgeluk. Of juist niet 😉 Ik weet uit ervaring hoeveel mensen mentaal ziek worden als ze:
'Hoi Louise en Wout, ik krijg jullie helaas niet te pakken, maar Emily heeft buikpijn. Kan iemand haar ophalen?'
Via de school-app kreeg ik gisteren dit bericht. Natuurlijk halen we haar op. Ze was de afgelopen dagen al een beetje snotterig en hangerig, dus verbaasd was ik niet.